„Uvula” to spektakl Anny Nowickiej, zamówiony przez Narodową Galerię Zachętę w Warszawie jako odpowiedź na rzeźbę Piotra Uklańskiego „Bez tytułu (Szeroko otwarte)”. W pracy artystka pyta, jak przetrwać w chwilach rozpaczy, i zwraca się do marzeń jako remedium na beznadziejną przyszłość. Tytuł „Uvula” pochodzi od łacińskiego słowa oznaczającego mięsisty wyrostek zwisający z podniebienia. W tym kontekście staje się fizycznym zaproszeniem do tworzenia życia.

Od 2010 roku Anna Nowicka wprowadza techniki śnienia do sztuk scenicznych. Są to różne metody pracy z doświadczeniem snu – świadomego lub nieświadomego – i wykorzystywanie go jako narzędzia twórczego. Artystka pracuje ze snami i ucieleśnioną wyobraźnią, zgłębia choreografię wyobraźni oraz relacje między śniącymi a tańczącymi ciałami. Rozwija poetycką narrację, łącząc stany wewnętrzne, postaci, migotliwe gesty, formalne tańce i nastrojowe krajobrazy. Niczym we śnie, wszystkie te formy bytu wyłaniają się z ucieleśnionego doświadczenia i rozpływają w przestrzeni możliwości.

Choreografka i tancerka mieszkająca w Berlinie i Brandenburgii, pracująca ze snami i ucieleśnioną wyobraźnią. Absolwentka Salzburger Experimental Academy of Dance (SEAD), uzyskała tytuł magistra choreografii w HfS Ernst-Busch / HZT w Berlinie oraz magistra psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. Obroniła doktorat oparty na praktyce pt. „Ucieleśniona uwaga jako podstawa obecności scenicznej” w Szkole Filmowej w Łodzi.

Od 2010 roku wprowadza techniki śnienia do sztuk scenicznych, ucząc pracy ze snami i wyobraźnią w International Institute for Dreaming and Imagery®, gdzie kieruje także programem Dream Your World® Kids. Jest certyfikowaną nauczycielką Saphire® practice.

Anna Nowicka